STANDDAARBUITEN – Voor koren en muziekgezelschappen zijn het drukke en spannende dagen. Met kerstmis in zicht zijn er overal concerten en optredens. Ook voor Harmonie Oefening uit Standdaarbuiten dat onder leiding staat van Claudy van Bokhoven.
Op zondagochtend heeft Claudy van Bokhoven wel even tijd. Tussen de twee concerten van Harmonie Oefening en zangvereniging Niervaert door. Zaterdagavond was het aardig druk bij het concert in de kerk van Standdaarbuiten en zondagmiddag viel de belangstelling in het Klundertse De Niervaert ook niet tegen. “Altijd spannend om te doen, maar ook bijzonder leuk.”
Claudy van Bokhoven ís Harmonie Oefening. Dat is misschien een tikkeltje zwaar aangezet, maar zo is het wel. Negen jaar was ze toen zich bij de harmonie in haar geboorteplaats meldde. “Ik ben begonnen met klarinet. Grappig is wel dat daarna mijn vader (trombone) en zus Kelly (trompet) ook bij de harmonie zijn gaan spelen. Dat doen ze nog altijd ja.”
Ze leerde veel van de toenmalige dirigent Andreas van Zoelen. “Ook op het gebied van dirigeren. Dat sprak me wel aan. Al op jonge leeftijd stond ik af en toe voor het leerlingen orkest. Vond ik leuk om te doen.”
Claudy deed vervolgens de vooropleiding conservartorium en toog naar Zwolle om daar aan het echte werk op het conservatorium te beginnen. “Maar ik wilde niet alleen klarinet. Docent muziek worden, wilde ik ook wel. Heb ik drie jaar lang de opleiding Hafabra dirigeren (harmonie, fanfare, brassband) gedaan. Op een gegeven moment moest ik kiezen: spelen of dirigeren.”
Het werd dirigeren met saxofoon als bijvak. De klarinet verdween in de koffer. Ze had het soms razenddruk, maar Claudy van Bokhoven beelf Harmonie Oefening immer trouw. “Iedere vrijdagavond was ik in Standdaarbuiten bij de repetitie. Negen jaar geleden begon ik als dirigente van het leerlingenorkest en sinds drie jaar sta ik voor het grote orkest.”
Aanvankelijk was er wel enige twijfel. Ze was nog jong, jonger dan veel leden van de harmonie. Claudy: “We hadden wel een dirigent, maar die was er niet altijd en dan nam ik het over. Dat er enige twijfel was, begrijp ik wel. Maar ik zag vooral de voordelen. Ik ken de vereniging van binnen en van buiten. Uiteindelijk is er besloten het toch maar te doen en dat is goed uitgepakt. Er zijn nooit problemen geweest.”
Ze noemt zich een perfectionist die tot het uiterste gaat. “Maar dat wil de vereniging ook. Op de repetities wil iedereen hard werken en er alles uithalen.”
Haar vader Rob: “Nee, ze is niet streng. Dat is niet het juiste woord. Ze is gedreven. Ze weet wat ze wil met dit orkest.”
Claudy weer: “Het is een heel enthousiaste vereniging met veel jeugd. Ieder jaar wordt er naar iets nieuws gezocht, uitdagingen worden niet uit de weg gegaan.”
Ze woont inmiddels in Helmond. “Daarom ben ik gestopt in Dirksland (dirigent) en Goes (docent). Dat is te ver. Nu geef ik les in Helmond. Vroeger speelde ik ook als saxofoniste in de band Quark, maar ook daar ben ik mee gestopt.” Harmonie Oefening uit Standdaarbuiten kan echter op haar blijven rekenen. “De harmonie speelde ooit in de derde divisie, maar nu hebben we alweer een tijdje niet meer op concoursen gespeeld. Ik heb echt het gevoel dat er nog meer is uit te halen. Het is gewoon heel leuk om te doen. Het is afwisselend. Het is zoeken naar de balans tussen wat het publiek wil en de muzikanten zelf.”
Vrijdag is er weer een open repetitie. Of dat ook in de krant mag. “Iedereen die zin heeft, mag meespelen. We beginnen om half negen in de oude bibliotheek. Vorig jaar leverde dat drie leden op.
O ja, zelf speelt ze nu in de harmonie van het Noord-Limburgse Blerick. “Daar is Andreas van Zoelen de dirigent. Heb ik mijn klarinet weer uit de koffer gehaald. Was best even wennen, maar harstikke leuk om weer te doen.”